Zemheriden kalma bir rüzgâr esti
Bir lahza umudu astı bu gece
Az geldi suyuna kırıldı testi
Haykırdı kalemden kustu bu gece

Kaldırımlar dile geldi konuştu
Çığlıkları efkârıma dönüştü
Karanlıktan bir düşünce yanaştı
Gönlüm ikrarına küstü bu gece

Mızraklandı dilim hedef gütmedi
İsyanım nefsimden öte gitmedi
Kamçı vurdum zehir içtim yetmedi
Göğsümde fırtına esti bu gece

Derdim vardı eren sordum derdine
Dediler ki bu meczubun derdi ne?
Yolu sordum dön bak dedi ardına
Hak’tan geldin dedi sustu bu gece

Varlığını yere sermekse iman
Kutsal bir sevdayla yoğruldum o an
Af diledim şahit olsun asuman
Onmaz sızım böyle kesti bu gece

Suat KÖKER